KORENBLOEMEN
Vezel in het wilde weg wat
zaadjes van de korenbloem uit
verrijzen ze volgend jaar op
een stekje nooit gedacht
lacht er alweer een wonder om
de verbazing van een oude vrouw
die zoiets nooit had verwacht.
Kom eens zien
Onder de verroeste schommel
Raad eens wat er groeit
Er bloeit een klein wonder
Nooit gedacht
Bangelijk mooi op een
Lange fijnbesnaarde stengel
Ongedwongen zacht
Een korenblauw bloemetje
Musicerend een beeld van een vers
En God sprak: “Er ontkiemt jong zaad
Naar de unieke aard van elk.”
Genisis 1,11
© De Kimpe Marleen
23 juni 2020
WELKOM op mijn blog, hopelijk vind je gauw jouw weg. Ook Villanelle Op Het Spoor, zie LINK op mijn profielpagina, is up to date met splinternieuwe Fibonaccigedichten. Alzo start mijn vijfde blog ... https://treinspoorvillanelle.blogspot.com/ EENVOUDIG SCHRIJVEN IS EVEN MOEILIJK ALS GOED ZIJN (W. Somerset Maugham. A writer's note-book (1949) - Bij voorbaat dank om steeds mijn naam bij mijn gedichten te vermelden - Warme groetjes, marleen x
dinsdag 23 juni 2020
Korenbloemen
maandag 22 juni 2020
MIDZOMER - EXPERIMENT
MIDZOMER - EXPERIMENT
Midzomer snijdt het jaar
Inderdaad in twee plaveien met
Dagen die weer korter breien
Zoals die trui voorbij halfweg
Of die halve boterham die blijft
liggen
Met het nog ongewisse beleg
En vooral met zoveel zin naar meer
Rust en vree in de Opgestane Heer
©De Kimpe Marleen
22 juni 2020
vrijdag 19 juni 2020
Mijn zomer voor jou
Mijn zomer voor jou
Ogen toe niet kijken
doe ze pas open
als ik het zeg
Ik leg de kleuren
in je lens en wens
dat je met deze bril
Mijn wereld beziet
Hoor je het vogelenkoor
uit alle windstreken niet
Psalmzingend vliegen ze
elkaar aansporend
naar de Levensboom aan
de boszoom van Mijn genade
geniet van hun vrijheidslied
Open je ogen nu maar
je bent er klaar voor
Schittert de rozelaar nu niet mooier
als voorheen dan toen je alleen
met je eigen starre ogen keek
en dacht dat wat je zag echt leek
Thans zie je duizend zonnen
overal om je heen bewaar er één
voor een zwarte dag voor
als het echt niet lukken wil
Doe je ogen even dicht om
stil een roosje Licht te plukken
©De Kimpe Marleen
19 juni 2020
dinsdag 16 juni 2020
LEVEND DAGBOEK
Levend Dagboek
Bergen verzetten ze
die wolken
versluierd dat wel
als een geheime taal
Kent het firmament
het verhaal van het
mensgeworden Woord dat
onder ons heeft gewoond
Weerspiegelt het avondrood
daarom in ramen van
gesloten herbergen
een opmerkelijke glans
Het kan bijna niet anders
want de Zijnen namen
Hem niet aan maar opgestaan
schrijft Hij een levend dagboek
©De Kimpe Marleen
16 juni 2020
vrijdag 12 juni 2020
ZOALS IN GODS MUSEUM
Zoals in Gods museum
Onopvallend schouwt de kunstenaar
de massa mensen aan,
die langs zijn opendeur nonchalant
binnen en buiten gaan.
Het valt hem op dat velen haperen
bij dat ene schilderij.
Ja, ze vallen een beetje in het oog
die papavers allerlei.
De ene rode bloem verschilt
van de ander en toch, en toch
lijkt de ene bloem
niet mooier dan de ander.
Naast de stengel, ligt bij elk
een kladblaadje te verduren.
De ontwerper maakt overuren,
komt bij het groepje staan.
Raadt de toeschouwers aan
een grote stap achteruit te gaan,
om zijn werk misschien eens
van op afstand te bezien.
Maar hij merkt algauw,
dat ogen verschillen van elkander.
Het ene oog niet mooier is dan het ander,
maar recht heeft op het eigen wijde zicht.
De schilder moet er wel aan wennen,
dat slechts weinigen zijn eigenlijke bedoeling
kennen, maar hij houdt zijn mond stijfdicht.
Zijn kladblaadjes vol rode inkt vallen toch af.
Papavers die bloedrood schrijven, blijven.
©De Kimpe Marleen
12 juni 2020
woensdag 10 juni 2020
DE VISVANGST
De visvangst
En plots maakt de lelievijver
kringetjes, er hangt iets aan de lijn
het jongetje baadt met zijn voeten
in het water en haalt de buit omhoog.
Een dikke vis gevangen, gans de oever
mag het zien, de jongen telt tot tien
en gooit hem lachend weer vanwaar
die kwam, “tot de volgende keer.”
Achter zijn rug turen oude mannen
naar hun angel op wacht en peinzen
“hoe doet dat wonderkind het toch”
zelfs de vissen luisteren naar hem.
© De Kimpe Marleen
10 juni 2020
LEVENSECHT SPROOKJE
Levensecht
sprookje
Laat ons
liever niet met elfjes spreken
maar met Hem de stilte
breken in goud
-staafjes
Met een vurige hartenklop,
maken gedichten de overstap
van binnen naar buiten.
Hoor je immense klokken luiden.
Geheimzinnigheid ligt op de loer,
ze beslaat ruiten en beneveld zinnen.
Brengt je soms een beetje in de war,
als het mistgordijn op je onbegrip stuit.
Vanaf de zon opgaat, ze weer vagevuurt
aan de andere kant van de wereld.
Overal wordt er gemenst, maar hecht men
desondanks waarde aan een nieuwe aarde.
Het komt nog goed met deze wereld, als
we allemaal dezelfde kant opkijken.
Naar omhoog, biddend de handen
vouwen, en vertrouwen op het goede.
©De Kimpe Marleen
8 juni 2020
zondag 7 juni 2020
ONMACHT
Onmacht
“Spreek in uw hart op
uw leger en zwijg,” vechten
tegen de bierkaai
Heeft geen zin, doch die knie in
zijn nek bleef hard doorduwen
“Vader, vergeef het
hun, want ze weten niet wat
ze doen,” de sluwen
Op het netvlies gebrand, geen
helpende hand, die neerstrijkt
Over zijn haren streelt
en zegt: ”Hé agent wat doe
je nou,” neen beelden
Actualiteit
juni 2020
©De Kimpe Marleen
7 juni 2020
donderdag 4 juni 2020
DE GLAZEN STAD
In het glazen tuintje
van jouw hart kom je
met een kubieke meter
loepzuivere lucht toe
Je kunt er niet verdwalen
hooguit in een herinnering
En uit een troostend verzegeld
zeggeding schep je dorstig
een onuitputtelijke vreugde
Al glimlacht daar geen zon
knipoogt ginds geen maan
huppelend als een kind
wil je weer de trap opgaan
Om ooit - ooit eens werkelijk
in de beloofde glazen stad
met gouden straten te staan
©De Kimpe Marleen
4 juni 2020
woensdag 3 juni 2020
EN DE PRIJSDUIF ZAG HEM NA
En de prijsduif zag hem na
Hij schudde met zijn blikje voer
floot er gedempt een deuntje bij
want mijn duifjes kennen mij
dacht hij tot hij het uiteindelijk opgaf
de prijzenpot al lang voorbij
Maar ’s morgens bij het dagelijks karwei
op het rood gloeiend pannendak
een onverwacht - koekeloer -
blij zag hij door beklad nokkenglas
dat zijn geringd duifje thuisgekomen was
zijn hart sloeg van vreugde een slag over
Hij blikte naar de wolkenloze hemel
zomaar dankbaar voor dit moment
maar wie de stem van de Vader kent
- kom kom kom - hoorde hij
en toen voelde hij zich als betoverd
zo vrij dat hij vloog naar omhoog
©De Kimpe Marleen
3 juni 2020
maandag 1 juni 2020
MOEDERS TUINTJE
In parelende kinderogen
bleek de bloemenpracht
in geuren en kleuren
een zomer lang te bestaan
bijna tijdloos zo leek het
Welke thans meer dan
een halve eeuw later
somtijds gedoemd blijkt
om na een zwoele dag
op één nacht te vergaan
Tijd zo relatief
korter dan gedacht maar
onze Heer rekent anders
voor hem is één dag
als duizend jaar
En duizend jaar
als één dag
omdat Hij eeuwig is
dus niet aan de tijd gebonden
Hij boven de bestemde tijd staat
(naar 2 Petrus 3,8)
©De Kimpe Marleen
1 juni 2020