Souvenir
Ik rommel graag in kasten.
Dan stuit ik op oude dingen.
Ben ik ontsteld, hoe nieuwe
de vorige van die soort vervingen.
Ik het vroeger normaal vond dat
het verleden naadloos wegzonk.
Dat een stukje nostalgie eertijds
bij oma's ledikant stond en vandaag
verstopt schijnt in mijn alleen zijn.
Ik me herinner dat het erbij was
toen ze eens niet meer wakker werd.
En dat is nu net, ik vraag me af
wat doet de tijd met een mens.
Dat een souvenirtje van bijna niets,
na meer dan een halve eeuw,
plots in een klompje goud verandert.
Moest oma nog verjaren zou ze
bijna honderdtweeëntwintig zijn.
Want geboren in negentienhonderd
liep ze vlotjes mee met de jaren.
Maar nu niet meer en voorzichtig berg ik
het stukje hartzeer weer diep in de kast.
De Kimpe Marleen
1 december 2021