ONDERWEG

 Onderweg

Alweer

zoveel zielen op rust

in het kerkhof van de tijd.

't Geeft stof tot nadenken.

Zonder ons voorgeslacht

waren we er nooit geweest.

Als kind kon ik nooit bedenken

hoe klein ik me ooit zou voelen

en bedeesd als ik iets

over hun omstandigheden lees.

Het leven ratelt maar door.

Is voor vooruitgang.

Ziet niet achterom.

Onze voorouders waren

niet dommer dan jou en mij.

Talloze herinneringen

spreken ervan.

Midden in het kerkhof

van de tijd dwaalt er

reeds een eeuwigheid.

Alsof die steeds onderweg is

De Kimpe Marleen

18 december 2021

HET WAS EEN JONGETJE

 Het was een jongetje

Sinterklaas

ik dacht dat

hij echt bestond.

Tot ik op een dag

een mooie pop

weggemoffeld in

moeders kleerkast vond.

Ze kon drinken en plassen

mama zeggen en schreien.

In kinderlijke gedachten

adopteerde ik haar.

Gaf haar een meisjesnaam

en wilde ze wassen.

Voelde me bijna volwassen.

Maar toen zag ik …

er hing een piemeltje aan.

Liet ze bijna vallen van schrik.

Ik was nog kind alleen en

zelf had ik er zo geen.

Toen nam moeder me

op haar schoot.

Sinterklaas is dood

fluisterde ze en

dat ze niets meer had

voor 6 december.

Maar een zusje 

dat kon ze nog bestellen.

De Kimpe Marleen

28 november 2021

Mijn levenstuin

Mijn levenstuin

Als een kind vraag ik me af

Is het de wind die borduurt

Transparant met losse hand

Of heeft de Maker van alle dingen

Dan toch een helper gestuurd

Die voltooit wat ooit begon

Iets dat nooit ophoudt met zingen

Zien mijn ogen slechts wat ik wil zien

Is er misschien gans mijn leven lang

Toch iets meer aan de gang


©De Kimpe Marleen
29 april 2021
www.instagram.com/mijntreinspoorgedachten