HET VARENSPAD (Kouterwegel Belsele)

Het Varenspad (Kouterwegel Belsele)

Uitgelaten dansen

vliegenzwammen

mij de weg voor

wanneer ik tussen

de brandnetels door

het Varenspad bewandel.

Opzij van

een zingende slootkant

zet ik me in

het aller-groenste mos

de natuurlijkste dingen

komen uit

eigen beweging

op mij af.

Binnen baant zich

naar buiten en buiten komt

door de schaarse ruiten

van een kranige eikenboom

binnenkijken in

mijn duidelijk hoorbaar

pompend hart.

Het dirigeert als

een eigenwijze dirigent

elk bijzonder moment

een eekhoorn kent

mijn schuilplaats

heel dichtbij lijkt

de rode pluimstaart

goud waard.

Ik voel me bovenmaats gelukkig.

1 juli 2012

Helaas, vandaag de dag

geen schaduwwegeltje meer.

Mijn houten aardbewoners

liggen als gesneuvelde soldaten

geveld, uit te bloeden tot

er iemand over hen vertelt.

29 juli 2020

©De Kimpe Marleen

IN JOU

In Jou.


In de

eeuwige sneeuw, stop ik Jou, laat

me ontdooien, wanneer

mijn hart koud voelt

en kil

ik slechts

even stil bij Jou wil zijn, Jij

Die mijn zwakke plekjes

kent, desondanks

me ent ...


©De kimpe Marleen
27 juli 2020 (verjaardag ma)

ZONDE

Stop mijn gezicht
in een meerling rozengedicht

O, wat doet dat goed

De verse dauw
prikkelt mijn zinnen

Kan Hij in een roos beminnen

Neem mij zoals ik ben en
was mij in Uw bloed

Prevel ik haar na

Beluister de snik van
op de grond liggende blaadjes

©De Kimpe Marleen
25 juli 2020

ZOMERBRIESJE

Prettige vakantie

Alsof er een briesje

sprookjes vertelde

toen het mijn wangen streelde

het verveelde zich nooit.

(C) De Kimpe Marleen

22 juli 2020

(in een cinquiano op https://gedichtensite.nl

met titel: Prettige vakantie)

SCHERVENMOZAÎEK

Schervenmozaïek

Zag een donzige kroost pootjebaden
wijl moeder zwaan zich waste
in een modderachtige plas
zij maakte de poel mooier dan hij was
met haar klapwiekend witter dan wit

Ik fietste voorbij en het raakte mij
hoe een levend schilderij kan spreken
zonder de stilte te verbreken
tot vandaag bleef dit beeld me bij
de kleine zwaantjes lachten zo blij

Schuldig dacht ik laten we stoppen
de pure natuur te vermoorden
wat baten onze woorden wanneer
er straks enkel verdriet overschiet
van Gods stukgeslagen mozaïek

We zullen ze erven die scherven

©De Kimpe Marleen
21 juli 2020

LIEFDESKUS

Liefdeskus

Lees de dagdagelijkse krant
in de kus van het avondrood 
en dan voel ik God is niet dood

Hij leeft en geeft Zich volkomen
elke wakende nacht wil ik
dromen van dit hemels genot

Tot Hij wederkomt

©De Kimpe Marleen
18 juli 2020

MAG IK LEVEN ALSTUBLIEFT

Mag ik leven alstublieft

Kon de ontkiemende rozige vrucht
in een deinende baarmoeder spreken
zou je stellig horen - ik ontpop me als een mens
ben inderdaad nog niet levensvatbaar

Moet nog immens vlezig groeien maar
toch hoop ik dat ik word wat je wenst
weet dat je droomt mijn warm stekje af te breken
dan zucht en beef ik van dat dodelijk gehucht

(met “gehucht” bedoel ik het plaatsje waar onze dromen zich afspelen)

©De Kimpe Marleen
15 juli 2020

Naar Exodus 20,13
Als men God niet eert, zal men tekortschieten in eerbied voor de mens

EEN VERTELLING

Een vertelling

Op een muffige zolder,
hing verlaten onder het dak
een levensgroot houten kruis.

Jezus gewond met armen open.

Een treurig jongske wonend in dat huis,
wou er stiekem steeds naartoe lopen.
Hij bracht het zelfs spijzen,
de armen kwamen dan plotsklaps vrij.

Er heerste een intieme sfeer
tussen de knaap en de Lieve Heer,
zonder afgoderij.

Nadat het gestolen uurtje
was voorbijgegleden,
tippelde hij op kousenvoeten
heel stilletjes naar beneden.
Sloot zachtjes de deur
en verdronk weer in gemene sleur.

Op een keer, het jongske kon niet meer.

Vluchtte schielijk naar het kruis,
snikkend, nu hij niets kon geven.
Ervan overtuigd, dat de Heer
hem had afgeschreven, dook hij in elkaar.

Maar de Heer in groot erbarmen,
maakte los zijn vaste armen en
tilde behoedzaam het kind.
Dat nu luisterend naar Hemels hartgeruis,

met gesloten ogen tippelde naar Huis.

©De Kimpe Marleen

2 februari 2010
 Christelijke Gedichtensite.nl aangepaste versie

 

 

SOMS KRIJGT GELUK EEN NIEUW GEZICHT

Soms krijgt geluk een nieuw gezicht

Soms krijgt geluk een nieuw gezicht
dicht je met een glimlach zonder woorden enkel
nog slotakkoorden van het is goed geweest
lees je overnieuw je leven dit keer achterstevoren

Tot toen je als kind nog dartelde als een vlinder
aan vaders sterke hand of verder steeds verder
op de tast naar de Herder van ons aller Vaderland
tot bij alles is wel en dan voel je je eindelijk thuis

©De Kimpe Marleen
14 juli 2020 (titel Soms krijgt geluk een nieuw gezicht, Jos Van Manen Pieters)

HEMEL

HEMEL

Hoogste Heiligdom met

Engelen van edelste herkomst die

Musicerend met gevleugelde liefde de

Enige echte drieënige God 

Loven zo besnaard tot de vreugde galmt

©De Kimpe Marleen
13 juli 2020

WANT ZE VERGAAT

Ingedommeld op een heg
vergat hij te vliegen
de vlinder ooit niet voor
niets eens rups geweest

maar in één hap was
de lapjeskat ermee weg
aangeslopen en buit geroken
in een wereld van glas

die op springen staat.

©De Kimpe Marleen
9 juli 2020

HET ZAKDOEKJE

Het zakdoekje

Moeders zakdoekje
het stak nog in haar regenjas
danst thans wekelijks rondjes

Met mijn eigen witte was

Als een volgeschreven logboek
tot het rimpelloos gestreken
weer klaar ligt voor gebruik

Ik ruik soms nog wel eens

Aan dat superdunne linnen ding
waarvan moeders zonnebloemen
zienderogen verbleken

Kon ik ze maar als verrassing

In een splinternieuw jasje steken
helaas al wat uit stof is vergaat
gelukkig dat er zoiets bestaat als

Een herinnering om in te vertoeven

©De Kimpe Marleen
2 juli 2020