Een vertelling
Op een muffige zolder,
hing verlaten onder het dak
een levensgroot houten kruis.
Jezus gewond met armen open.
Een treurig jongske wonend in dat huis,
wou er stiekem steeds naartoe lopen.
Hij bracht het zelfs spijzen,
de armen kwamen dan plotsklaps vrij.
Er heerste een intieme sfeer
tussen de knaap en de Lieve Heer,
zonder afgoderij.
Nadat het gestolen uurtje
was voorbijgegleden,
tippelde hij op kousenvoeten
heel stilletjes naar beneden.
Sloot zachtjes de deur
en verdronk weer in gemene sleur.
Op een keer, het jongske kon niet meer.
Vluchtte schielijk naar het kruis,
snikkend, nu hij niets kon geven.
Ervan overtuigd, dat de Heer
hem had afgeschreven, dook hij in elkaar.
Maar de Heer in groot erbarmen,
maakte los zijn vaste armen en
tilde behoedzaam het kind.
Dat nu luisterend naar Hemels hartgeruis,
met gesloten ogen tippelde naar Huis.
©De Kimpe Marleen
2 februari 2010
Christelijke Gedichtensite.nl aangepaste
versie
