VLINDERTUIN

Ontsnapt uit een sprookjesboek

brengen late vlinders een goedendag

mag terugwuiven met mijn stofdoek

laat het onbewust een beetje sneeuwen


Ik verlucht mezelf met een adempauze


De dag geeft kennis aan de dag

de nacht geeft kennis aan de nacht

maar hun stem wordt niet gehoord

gooi je kopzorgen eens overboord


Lijkt daar een witte vlinder te zeggen


(naar psalm 19.3,4)
©De Kimpe Marleen
29 september 2020

HERFSTTRAUMA

 

eigen fotootje

Het waait enorm, de herfststorm 

heeft heel wat schade aangericht.

De tuinkabouter ligt gekapseisd

om hulp te kreunen, ik hoor

zijn bang piepstemmetje: “help help.”

Ik plaats hem steevast waar hij hoort.

Fezel hem poedersuiker toe op zijn hoofd,

als de takken niet meer bladeren zwiepen.

En beloof dat tegen Kerst, de hemel op

bezielde kaboutermensen zal zakken.

“Nog zolang wachten?” vraagt hij daarna.

Over dat laatste zinnetje, denk ik heel diep na.

©De Kimpe Marleen

27 september 2020

FRUITBOOMPJES

 

herfstlucht
fruitboompjes kaalgeplukt
oerdiepe tastbare zucht
we voelen het allemaal
intens

één
verbonden zielen
steunen elkaar ondergronds
ze vertrekken geen spier
binnensmonds

blozend
de eerstelingen
we verorberen ze
schillen hun zonnige huid
liefkozend

danken
denken aan
het werelds leed
de aarde die opwarmt
slikken


©De Kimpe Marleen

24 september 2020

ALOMTEGENWOORDIG

EIGEN FOTO

Hij, niet
aan tijd of plaats gebonden, door
God gezonden, om er
altijd voor ons
te Zijn.

©De Kimpe Marleen
23 september 2020

MIJN HERFSTDRAAIBOEK

 

Mijn herfstdraaiboek

Leg me als een bladwijzer
op het zachte groene mos,
vlakbij het eekhoorntjesbos.
De diertjes schrikken, lopen
haastig weg, ze ruiken gevaar.
Maar voor mij, waait in geur en
kleur, het herfstdraaiboek open.

Het schaduwspel van de bomen
ontroert mij, ivoren takken wuiven.
Ik hoor bij dit stil schilderij.
Voel het filigrein verlangen, om
aan een fijne zonnedraad te hangen.
Dan laat ik me wiegen door de wind,
als een onschuldig bladwijzerkind.

Mag het levenslicht niet vangen,
voor mij alleen, dat mag niet één.
Dus wijs ik maar naar boven, om
de Schepper van het heelal te loven.
Daar dienen onschuldige bladwijzers voor.
Hoor het vrolijk sonnet van zangbekjes
om me heen, neen, ik ben niet alleen.

©De Kimpe Marleen
21 september 2020

EET HONING, MIJN ZOON

eigen fotootje

 

Eet honing, Mijn zoon

Bijtjes van het elfde uur

ruiken een feestmaal

puren zeemzoete nectar 

uit de lila asterstruik.

Bezige imkers proeven 

de voorzienigheid van God

gieten zongestreelde honing

in een glazen doorkijkpot. 

Schrijven er eigenhandig op:

 “Eet honing, Mijn zoon, 

want dat is buitengewoon

goed voor je gehemelte.”

Ze weten: “Zo is kennis

en wijsheid voor de ziel,” 

zo luidt het volgende vers

smaakt het niet naar meer?

Spreuken 24.13,14

©De Kimpe Marleen

19 september 2020

GOUDEN HARTEN

Met trouwhartig engelengeduld
vouwen vleugels van liefde
zich open en toe, nooit te moe om
een pelgrimszuchtje weg te geven
onhoorbaar wiekend, maar zo nabij

soms hoor je ze tot bloedens toe
sterven van verdriet, omdat je niet
wilt horen naar het eeuwigdurend lied:
“Er wacht gevleugelde liefde op jou  
en op mij, wees herboren, vrij en blij!”

©De Kimpe Marleen
16 september 2020

DE STRAATZANGER

Iedereen liep langs hem heen

en nu verzon de sjofele zwerver

een liedje voor mij alleen

hij zong over het houten kruis

het had hem overwonnen

de zon deed een duit in het zakje

en bundelde gouden munten.

©De Kimpe Marleen
14 september 2020

KIKKERPRINSESJE (2)

eigen fotootje

plonsbad

vrije zwem

open voor publiek

een uur in miniatuur

belevenis

(c) De Kimpe Marleen

8 september 2020

AVONDSCHEMERING

 

Avondschemering

Aan de lieve oude man, die me

dit sereen paarlemoerenken schonk

een avondbeeld van station west

waar de zon ten langen leste wegzonk 

Ik zie uit op de tegenovergestelde kant

mis dagdagelijks haar intieme ondergang

weet al lang dat een gouden medaille

twee verschillende kanten heeft

Met de zonnerug naar me toe

beweeg ik me traag en moe maar

wie of wat aan de overzijde woont

zal met de Morgenster verrijzen

Lieve oude man, je hebt soms verdriet

daarom zing ik stil voor jou dit liedje

over een zonnemedaille met twee kanten

morgen hijst ze de vlag in station oost

Ook al zie je ze niet, achter de wolken

lacht zij je toe, ook als je zit op tram negen

al begint het leven zwaar te wegen en eist

het zijn tol, altijd houd jij moedig vol

©De Kimpe Marleen

5 september 2020
FOTOOTJE MARCEL

PAARDENSNOET

eigen fotootje 2 september 2020


paardenblik

eerlijke ogen

beduvelen je niet

ik voel God ziet

mededogend


Gisteren, wilde je niet komen

vandaag heb ik wat lekkers meegenomen

op een drafje kom je aangelopen

leg mijn essenhouten wandelstaf opzij

er blijft veel onbesproken, edoch

je ogen spreken boekdelen voor mij.


©De Kimpe Marleen
3 september2020

KIKKERPRINSESJE

 

prinsheerlijk

pootje baden

een gezinnetje kikkers

weet hoe dat moet

n a t u u r l i j k !


©De Kimpe Marleen
1 september 2020

ZAADJES IN SEPTEMBER

Zaadjes in september

De zonnebloem van voorheen
zweeft als een gezellige schommel
gezellig heen en weer
snoepgrage meesjes plukken
haar gebogen hoofdje kaal

De vrolijke minnaars willen haar
dolgraag voor zich alleen
zaadjes in overvloed dat is
wat de Heer in de herfst doet

Knibbel knabbel knuisje
wie knabbelt er aan mijn huisje
zo sprak de heks in het verhaal
maar de taal van een gouden hart:  
"Geeft"

©De kimpe Marleen
1 september 2020 

OP DE BODEM

 Op de bodem 

Als je droomt, lijkt het of je
langs een slingerende touwladder,
in de bodemloze echoput
van je wezen terechtkomt.

Daar weerspiegelt zich
het wedervaren van de dag, dat
je triest of blij mag herbeleven.
In een ijltempo of slow motion.

Soms voelt het ook aan
of je wordt gelezen, dat je
bent voorgeschreven, door
Iemand die je einde al kent.

En eenmaal wakker, hoor je
Zijn echo nog in je oren.
Kind, waan je niet verloren, 
Ik heb je uit de echoput gered.

29 augustus 2020
©De Kimpe Marleen 

ZIELSVERRUKKING

Zielsverrukking


Ik duik onbewust in het verre, Bijbelse verleden
Ik voel me ongewoon vertrouwd met de aloude tempel
Ik kan met eigen ogen, Hem aanschouwen
Droom ik nu, of droom ik niet


Ik voel me ongewoon vertrouwd met de aloude tempel
Ben ik in één moment teruggereisd in de tijd
Droom ik nu, of droom ik niet
Zal ik eens in mijn arm nijpen, misschien roep ik: “au”


Ben ik in één moment teruggereisd in de tijd
De wereld van gisteren, verdween in de mist
Zal ik eens in mijn arm nijpen, misschien roep ik: “au”
Uit een gesmoorde kreet van pijn, het is echt


De wereld van gisteren, verdween in de mist
Ben ik nog wel dezelfde persoon
Uit een gesmoorde kreet van pijn, het is echt
Er komt geen geluid uit mijn mond


Ben ik nog wel dezelfde persoon
Ik kan met eigen ogen, Hem aanschouwen
Er komt geen geluid uit mijn mond
Ik duik onbewust in het verre, Bijbelse verleden


(Pantoum gedicht)
©De Kimpe Marleen
27 augustus 2020

NAZOMERS ELFJE

 

eigen foto: De Fondatie van Baudelo te Sinaai Waas (Natuurreservaat)

Vogelzang

rust uit

mannetjes krekels sjirpen

hoor een geheimzinnig geluid

bladerengeritsel

©De Kimpe Marleen

25 augustus 2020

TROOST

 Troost

ik zoek een troostrijke gedachte

ik tel de regendruppels op het tikkend bushok

ik voel me besmeurd, door wat ik ziende ruik

menselijke afval moddert bij mij aan

ik tel de regendruppels op het tikkend bushok

wasten ze het hier binnenin, ook maar schoon

menselijke afval moddert bij mij aan

waar is de beloofde, hemelse stad

wasten ze het hier binnenin, ook maar schoon

mijn ziel snakt naar pure reinheid

waar is de beloofde, hemelse stad

die stad met gouden poorten

mijn ziel snakt naar pure reinheid

ongerept, als een smetteloos kind

die stad met gouden poorten

zie, ze daalt vredig op het kruispunt neer

ongerept, als een smetteloos kind

ik voel me besmeurd, door wat ik ziende ruik

zie, ze daalt vredig op het kruispunt neer

ik zoek een troostrijke gedachte

©De Kimpe Marleen

24 augustus 2020

TE MIDDERNACHT

 Te middernacht

ik plof in de middernachtelijke zetel

ik beleger het hart van mijn thuisfront

ik vouw me toe met de wijzers van de klok

klokslag 12, het uur van de spoken

ik beleger het hart van mijn thuisfront

een rilling loopt over me heen

klokslag 12, het uur van de spoken

wil niet bang zijn in het donker

een rilling loopt over me heen

bijgeloof haat ik ten zeerste

wil niet bang zijn in het donker

want het Ware Licht verlicht

bijgeloof haat ik ten zeerste

leugens zaaien steeds verwarring

want het Ware Licht verlicht

daarom pen ik dit neer

leugens zaaien steeds verwarring

ik vouw me toe met de wijzers van de klok

daarom pen ik dit neer

ik plof in de middernachtelijke zetel

(dichtvorm pantoum)

23 augustus 2020

©De Kimpe Marleen

HERFSTTIJLOOS

Herfsttijloos eigen foto

krokusjes

in augustus

ik die verschiet

dat kan bijna niet

ongelooflijk!

© De Kimpe Marleen

22 augustus 2020

TREUR NIET

eigen foto Oostende 20 augustus 2020

rouwen

houden van

te lang geleden

zeurende pijn bij maneschijn

wolvengehuil

geloof

bergen verzetten

zich niet zomaar

verwacht het wonder van

voorzienigheid

©De Kimpe Marleen

21 augustus 2020

(huwelijksdatum ouders)